Urodził się 12 maja 1910 roku w Dubinie powiat rawicki, województwo poznańskie. Syn Marcina i Wiktorii z Krystków. Pochodził z rodziny chłopskiej. W roku 1924 ukończył Szkołę Powszechną w Dubinie i w tym roku został przyjęty do państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego im. Stanisława Staszica w Rawiczu gdzie 17 kwietnia 1929 roku uzyskał świadectwo dojrzałości i trafił na Podlasie do Ziemi Łukowskiej. Pierwszą nominacją nauczycielską otrzymał z dniem 1 maja 1929 roku do Szkoły Powszechnej w Trzebieszowie i pracował tam do 31 sierpnia 1931 roku.

Na własną prośbę z dniem 1 września 1931 roku przeniesiony został do Szkoły Powszechnej w Wierzejkach. Następnie od września 1932 roku do sierpnia 1938 roku pełnił obowiązki Kierownika Szkoły Powszechnej w Jarczewie, a z dniem 1 września 1938 roku objął obowiązki Kierownika Szkoły Powszechnej w Zagoździu. W skład grona nauczycielskiego wchodzili wówczas: Stanisław Grafik jako kierownik, oraz nauczyciele Janina Grafik, Joanna Szczechowska, Stanisław Ostrowski, były kierownik Szkoły Powszechnej Stopnia Pierwszego w Zagoździu, Grzegorz Kiernyczny, były kierownik Szkoły Powszechnej Stopnia Pierwszego w Goździe oraz ks. Wacław Leszkiewicz, proboszcz parafii Jedlanka, jako katecheta.

W okresie od 15 sierpnia 1931 roku do 30 czerwca 1932 roku przebywał na Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr.5 w Krakowie. Po jej ukończeniu został wcielony do 82 Syberyjskiego Pułku Strzelców im. Tadeusza Kościuszki w Brześciu n/Bugiem, gdzie przebywał do 10 września 1932 roku.

W dniu 29 września 1933 roku otrzymał świadectwo praktycznego egzaminu na nauczyciela publicznych powszechnych i uzyskał kwalifikacje zawodowe. W okresie od 1 października 1937 do 30 czerwca 1938 roku studiował na Państwowym Wyższym Kursie Nauczycielskim w Warszawie. Jak nauczyciel posiadał bardzo dobrą opinię. „Sumienny nauczyciel, dobry wychowawca, uzdolniony w dziedzinie nauczania śpiewu, pracuje z dużym pożytkiem dla szkoły jako kierownik. Wykazał dużą dbałość o poziom wychowawczy i naukowy szkoły, w zaopatrzeniu szkoły w odpowiednie sprzęty i pomoce naukowe. […] Proponuję ocenę bardzo dobrą.” – tak o Stanisławie Grafiku pisał w grudniu 1934 roku Inspektor Szkolny Julian Sabat.

W 1939 roku został przydzielony do 15 pułku piechoty „Wilki” w Dęblinie. W sierpniu 1939 roku ppor. Stanisław Grafik został zmobilizowany. Brał udział w wojnie obronnej we wrześniu 1939 w stopniu podporucznika. Dowodził plutonem ciężkich karabinów maszynowych w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim. Po przegranej wojnie obronnej wrócił do szkoły gdzie nadal pełnił obowiązki kierownika. Z żoną Janiną i Joanną Ostrowską prowadził tajne nauczanie. Prawdopodobnie już w październiku 1939 związał się z tworzącym się polskim państwem podziemnym, używając pseudonimu „Tadeusz”. Był jednym z pierwszych organizatorów tajnych komórek Służby Zwycięstwa Polski (SZP) a następnie Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej na terenie powiatu Łuków. Od kwietnia 1941 roku do chwili aresztowania - 8 lutego 1943 roku, był adiutantem i oficerem wyszkolenia w Komendzie Obwodu AK Łuków. Jego najbliższymi współpracownikami byli m.in.: Bolesław Kownacki ps. „Suchy”, Adam Nenecki ps. „Kacper”, Antoni Ruciński ps. „Kazimierz”, Stefan Drewnowski ps. „Aleksander”.

Stanisław Grafik został aresztowany w szkole dnia 8 lutego 1943 roku. Początkowo był przetrzymywany w więzieniu w Radzyniu. Następnie wywieziono go na Zamek Lubelski. Zginął podczas egzekucji 28 czerwca 1943 roku.

Stanisław Grafik miał żonę i dwoje dzieci. Żona, również nauczycielka, była córką Józefa i Stanisławy Cetnarskich, którzy byli cenionymi w Łukowie nauczycielami. Józef Cetnarski w zawodzie nauczycielskim przepracował 65 lat życia. Najstarsze dziecko – syn Ryszard miał w chwili aresztowania ojca dziesięć lat, córka Krystyna zaledwie siedem. Grafik był także oddanym synem czego dowodem jest chociażby list do matki napisany w 1942 roku: „…zaczynam już dostawać siwych włosów […], widzisz Matuś zbliżamy się do siebie wyglądem, bo i Tobie zapewne nie brak ich. Myślimy tylko, żeby wojnę przetrwać. Bądź Matuś pogodnej myśli i bądź pewna, że jak wszyscy szczęśliwie raz wróciliśmy, tak i drugim razem wrócimy do Ciebie. Kończąc te parę słów polecamy Cię Opiece Boskiej i Matce Najświętszej Tobie Matuś ręce spracowane całujemy.”

Mocą uchwały Rady Gminy w Staninie nr XXXI/206/98 z dnia 23 kwietnia 1998 roku Stanisław Grafik został patronem Szkoły Podstawowej w Zagoździu. Sztandar szkoły został poświęcony przez ks. Henryka Demiańczuka 10 września 2000 roku.

Źródło:

Adam Redzik, Historia Szkoły Podstawowej im. St. Grafika w Zagoździu na tle historii szkolnictwa, Zagoździe - Lublin 2000.